TURP YETİŞTİRİCİLİĞİ

Hazırlayan: Ercan TURAN (Ziraat Mühendisi - Tarla Bitkileri)

ÖNEMİ

Turplar Brassicaceae familyası içinde yer alan senelik veya iki senelik kültür

bitkileridir. Küçük kırmızı olanlarına fındık, beyaz olanlarına kestane, siyah olanlarına da

ayır turpu adı verilir. Turplar iştah açıcı olarak yemeklerle birlikte çiğ olarak tüketilir

İKLİM ÖZELLİKLERİ

Turplar, cruciferae familyasında olduğu gibi ılık ve serin iklim sebzesidir. Yüksek

sıcaklık ve soğuktan hoşlanmazlar. Tohumların ekimden sonraki çimlenme aşamasında

sıcaklığın 12-15oC, çimlenme sonrası gelişme dönemlerinde ise 14-150C olması gerekir.

Sıcaklığın artması, bitkide vegetatif  büyümeyi hızlandırır Turp yetiştirilecek toprağın pH derecesi 6.0–7.4 arasında olmalıdır. Toprakta yeterli

derecede suyun bulunması sulamanın da düzenli olarak yapılması gereklidir. Suyun yetersiz

olduğu durumlarda turpta çatlamalar meydana gelir. Su ihtiyacı, lahana grubu sebzelerine

göre en yüksek olanıdır.

ÜRETİM

Turp, uygun hava şartlarının bulunduğu anda tohumlarının doğrudan doğruya

yetiştirme yerlerine serpme veya sıravari şekilde ekilmesi suretiyle yetiştirilir. Fındık

turpları, tahta ve tavalarda, geniş alanlarda üretim yapılacaksa düze tohum ekimi yapılır

TOPRAK  ÖZELLİKLERİ

Tohum ekimi yapılacak yer çok iyi işlenip ekim için hazırlanmalıdır. Ekilecek toprak,

yabancı ot veya kültür bitkileri artıklarından iyice temizlenmeli, 15-20 cm derinlikte

işlenmelidir. Yeterli miktarda gübre ile gübrelendikten sonra gübrenin karışması amacıyla

freze ile işleme yapılmalıdır. Daha sonra çeşide göre tahta, tava ve masuralar hazırlanır

GÜBRELEME

Turp yetiştiriciliğinde genelde ticari gübreler kullanılır. Turplar taze çiftlik

gübresinden hoşlanmaz. Taze çiftlik gübresi ile yapılan gübrelemede turplar istenen ölçüde

kök oluşturamaz yeşil aksamları artar.

Yetiştirilecek turpun çeşidine göre toprağa verilecek gübre miktarı değişmekle

birlikte, erkenci çeşitlerde ticari gübrenin tamamı (dekara 6 kg azot, 4 kg fosfor, 9 kg potasyum)

ekim öncesinde toprağa verilir. Geççi çeşitlerde ise azotlu gübrenin yarısı ekim öncesinde,

kalan yarısı ise turp oluşumu devresinde verilmelidir.

HASAT

Fındık turplarında hasat olgunluğuna gelmiş turplar, yapraklarından tutulup elle

sökülür. Genelde toprağın nemli olmasından dolayı bu işlem yapılırken zorluk çekilmez.

Sökülen turpların kökleri, turpları ve yaprakları yıkanarak temizlenir. Kazık köklerin uçları

kesilir. Bayır ve kestane turpları gibi iri turpların hasadı fındık turplarında olduğu gibi

yapraklarından tutulup çekmek sureti ile olmaz. Yapraklar kopar ancak turp topraktan

çıkmaz. Bu nedenle sökümün bel veya çapalarla yapılması gerekir