TURP YETİŞTİRİCİLİĞİ
Hazırlayan: Ercan TURAN (Ziraat Mühendisi - Tarla Bitkileri)
ÖNEMİ
Turplar Brassicaceae familyası içinde yer alan senelik veya iki senelik kültür
bitkileridir. Küçük kırmızı olanlarına f ındık, beyaz olanlarına kestane, siyah olanlar ına da
ayır turpu ad ı verilir. Turplar iştah aç ıcı olarak yemeklerle birlikte çiğ olarak tüketilir
İKLİM ÖZELLİKLERİ
Turplar, cruciferae familyasında olduğu gibi ılık ve serin iklim sebzesidir. Yüksek
sıcaklık ve soğuktan hoşlanmazlar. Tohumların ekimden sonraki çimlenme aşamasında
sıcaklığın 12-15oC, çimlenme sonrası gelişme dönemlerinde ise 14-150C olması gerekir.
Sıcaklığın artması, bitkide vegetatif büyümeyi hızlandırır Turp yetiştirilecek toprağın pH derecesi 6.0–7.4 arasında olmalıdır. Toprakta yeterli
derecede suyun bulunması sulamanın da düzenli olarak yapılması gereklidir. Suyun yetersiz
olduğu durumlarda turpta çatlamalar meydana gelir. Su ihtiyacı, lahana grubu sebzelerine
göre en yüksek olanıdır.
ÜRETİM
Turp, uygun hava şartlarının bulunduğu anda tohumlarının doğrudan doğruya
yetiştirme yerlerine serpme veya sıravari şekilde ekilmesi suretiyle yetiştirilir. Fındık
turpları, tahta ve tavalarda, geniş alanlarda üretim yapılacaksa düze tohum ekimi yapılır
TOPRAK ÖZELLİKLERİ
Tohum ekimi yapılacak yer çok iyi işlenip ekim için hazırlanmalıdır. Ekilecek toprak,
yabancı ot veya kültür bitkileri artıklarından iyice temizlenmeli, 15-20 cm derinlikte
işlenmelidir. Yeterli miktarda gübre ile gübrelendikten sonra gübrenin karışması amacıyla
freze ile işleme yapılmalıdır. Daha sonra çeşide göre tahta, tava ve masuralar hazırlanır
GÜBRELEME
Turp yetiştiriciliğinde genelde ticari gübreler kullanılır. Turplar taze çiftlik
gübresinden hoşlanmaz. Taze çiftlik gübresi ile yapılan gübrelemede turplar istenen ölçüde
kök oluşturamaz yeşil aksamları artar.
Yetiştirilecek turpun çeşidine göre toprağa verilecek gübre miktarı değişmekle
birlikte, erkenci çeşitlerde ticari gübrenin tamamı (dekara 6 kg azot, 4 kg fosfor, 9 kg potasyum)
ekim öncesinde toprağa verilir. Geççi çeşitlerde ise azotlu gübrenin yarısı ekim öncesinde,
kalan yarısı ise turp oluşumu devresinde verilmelidir.
HASAT
Fındık turplarında hasat olgunluğuna gelmiş turplar, yapraklarından tutulup elle
sökülür. Genelde toprağın nemli olmasından dolayı bu işlem yapılırken zorluk çekilmez.
Sökülen turpların kökleri, turpları ve yaprakları yıkanarak temizlenir. Kazık köklerin uçları
kesilir. Bayır ve kestane turpları gibi iri turpların hasadı fındık turplarında olduğu gibi
yapraklarından tutulup çekmek sureti ile olmaz. Yapraklar kopar ancak turp topraktan
çıkmaz. Bu nedenle sökümün bel veya çapalarla yapılması gerekir